Stikstofdepositie

Toestand, doelstellingen en evolutie doorheen de jaren

In het kort

Stikstofdepositie of vermestende depositie is de aanvoer van stikstof vanuit de atmosfeer naar bodem, water, vegetatie, …
Vermesting verstoort ecologische processen, tast ecosystemen aan en vermindert de waterkwaliteit en de biodiversiteit.
Stikstof heeft naast vermestende ook verzurende effecten.
Hoogste stikstofdepositie in het centrum van West-Vlaanderen, N-Antwerpen en NO-Limburg.
Stikstofdepositie daalt gemiddeld met 31 % sinds 2005. Sinds 2015 varieert de stikstofdepositie weinig.

Hoogste stikstofdepositie in gebieden met intensieve veeteelt:

Vooral in het centrum van West-Vlaanderen, N-Antwerpen en NO-Limburg.
Stikstofdepositie bestaat gemiddeld voor 64 % uit NH_x (afkomstig van ammoniak), 26 % uit NO_y (afkomstig van stikstofoxiden) en 10 % uit organische stikstof (Norg).
65 % van de NH_x-depositie in Vlaanderen komt door Vlaamse emissies, vooral van de landbouw.
71 % van de NO_y-depositie in Vlaanderen is afkomstig van emissies buiten Vlaanderen. De sector transport is de belangrijkste bron van het binnenlandse gedeelte van de NO_y-depositie.

Een daling van de stikstofdepositie kan vooral bereikt worden door een daling van de uitstoot door de landbouwsector (NH₃) en transport (NO_x):

De maatregelen bij de landbouw worden opgesomd in de indicator uitstoot ammoniak door de landbouw.
Bij het wegverkeer (daling uitstoot stikstofoxiden) focussen de maatregelen op een modale verschuiving, minder kilometers over de weg en een vergroening van de vloot (zie indicatoren samenstelling wagenpark en activiteiten wegverkeer).

Een volledig overzicht van de maatregelen voor een betere luchtkwaliteit in Vlaanderen vind je in het Vlaams Luchtbeleidsplan 2030. Een bespreking van de voortgang van de maatregelen is terug te vinden in het voortgangsrapport over het luchtbeleidsplan 2030.

Ook het stikstofbeleid (Stikstofdecreet) omvat maatregelen om de uitstoot van stikstof terug te dringen met behoud van economische ontwikkeling.