Wat zijn de normen voor hard water? Is dat wel gezond?

Als het waterbedrijf zelf een ontharding doorvoert, moet een minimale resthardheid van 10°F (of 5,6°D) behouden blijven.

Deel online

Niet overal in Vlaanderen is het kraanwater (te) hard. Het waterbedrijf in je gemeente kan je informeren over de exacte hardheid van het bij jou geleverde kraanwater.

Raadpleeg het overzicht van de hardheid in Vlaanderen. 

De hardheid van water wordt bepaald door de aanwezigheid van calcium en magnesium in het water. Dit zijn essentiële mineralen die nodig zijn voor een goede werking van verschillende systemen van het menselijk lichaam, voor sterke botten en voor het goed functioneren van ons metabolisme. Magnesium werkt bovendien beschermend voor hart- en vaatziekten. Kalk in drinkwater is dus zeker niet ongezond. Ontharding is vanuit gezondheidskundig oogpunt niet nodig.

Ontharding kan je overwegen omdat het voordelen biedt op vlak van comfort, zoals minder kalkaanslag rond kranen en in bepaalde toestellen die warm water gebruiken (bv. boiler).

Het water dat door de ontharder behandeld is, verandert echter van samenstelling en is mogelijk niet meer drinkbaar. Te zacht water (lager dan 10 Franse graden) tast de metalen leidingen aan, zodat koper, zink, lood, enz. oplossen in het water. Dit is ongezond voor wie van het water drinkt.