Kwaliteit en controle van drinkwater

De Vlaamse wetgeving heeft het niet over ‘drinkwater’ maar over ‘water bestemd voor menselijke consumptie’. Dat moet aan wettelijke kwaliteitseisen voldoen.

Het gaat over water dat je gebruikt om:

• te drinken van de kraan
• thee, koffie en soep te maken
• te koken en groenten te wassen
• Af te wassen
• te douchen, een bad te nemen en tanden te poetsen.

Kleine kinderen, ouderen en mensen met een verminderde weerstand zijn gevoeliger voor infecties bij contact met de huid of inademen van aerosolen van water met slechte microbiologische kwaliteit.

Ook voor persoonlijke hygiëne is dus echt wel water nodig dat voldoet aan de kwaliteitseisen voor drinkwater.

Drinkwater moet voldoen aan de vastgelegde kwaliteitseisen voor de microbiologische en chemische parameters. Een overschrijding voor deze waarden kan een impact hebben op de gezondheid van de gebruikers.

Er zijn ook een aantal indicatorparameters en aanvullende parameters. Bij een overschrijding van deze parameters moeten het waterbedrijf bijkomend onderzoek opstarten.

Download de kwaliteitseisen voor drinkwater

De waterleveranciers onderzoeken het drinkwater ook op andere stoffen:

• Pesticiden en metabolieten: de waterleverancier bepaalt zelf op basis van een risico-evaluatie welke pesticiden en hun afbraakproducten (metabolieten) moeten worden gecontroleerd. Ze gaan daarbij na welke pesticiden kunnen voorkomen in de bronnen voor drinkwater, in het ruwwater en in het afgewerkte drinkwater.
• Relevante metabolieten worden, net als pesticiden, getoetst aan een parameterwaarde.
• Niet-relevante metabolieten worden getoetst aan een voorzorgswaarde 1^steorde.

De werkwijze waarop deze indeling gebeurt staat beschreven in de lijst met niet-relevante metabolieten.

• PFAS: Sinds 2018 onderzoekt de overheid PFAS in kraanwater. Een nieuwe Europese richtlijn is in 2023 omgezet in Vlaamse wetgeving, met vastgestelde wettelijke parameterwaardes voor PFAS. Sinds de zomer van 2021 voeren de waterbedrijven een uitgebreide meetcampagne naar PFAS.

• Nieuwe stoffen: Als er nieuwe stoffen in het drinkwater worden gevonden, melden waterleveranciers dit aan de toezichthouders. Deze bepalen of de stof relevant is en stellen als dat nodig is een voorzorgswaarde vast. Bekijk voor welke stoffen een voorzorgswaarde werd afgeleid. De VMM heeft samen met het Departement Zorg een methodiek uitgewerkt. Daarin staat hoe je moet omgaan met chemische stoffen in drinkwater waar (nog) geen wettelijke kwaliteitseis voor is.

Meer informatie over de aanwezigheid van nieuwe stoffen in het kraanwater vind je terug in het rapport Kwaliteit van het drinkwater.

Alle waterleveranciers in Vlaanderen zijn verplicht om de kwaliteit van het drinkwater op te volgen en te controleren, aan de hand van een risico-gebaseerde aanpak.

Bij de opstart van een systeem dat water voor menselijke consumptie levert, moet je dit melden aan de Vlaamse Milieumaatschappij. Deze meldingsplicht geldt alleen voor de infrastructuur voor waterwinning en -behandeling, niet voor opslag of distributie. De melding moet minstens 30 dagen voor de start van de werken gebeuren bij de bevoegde entiteit Leefmilieu.

Voordat het watervoorzieningssysteem in gebruik wordt genomen, meld je de eerste analyseresultaten en een controleprogramma.

Er zijn twee soorten watervoorzieningssystemen:

• Type 1: Voor openbare of commerciële activiteiten, levert meer dan 10 m³ per dag of wordt gebruikt door meer dan 50 personen per dag. Voorbeelden: waterbedrijf zoals Pidpa, school met grondwaterwinning, sportclub, VME, festival, Chiro- of scoutskamp. Hier is de volledige risico-gebaseerde benadering zoals voorzien in de Europese richtlijn vereist. Lees meer over:
• het controleprogramma voor waterbedrijven
• de verplichtingen voor private waterleveranciers

• Type 2: Niet voor openbare of commerciële activiteiten, levert minder dan 10 m³ per dag of wordt gebruikt door minder dan 50 personen per dag. Voorbeelden: eigen gezin, kleine samenlevingsvorm. Hier is het voldoende dat je rekening houtdt met de richtlijnen rond risicobeheer.