Fysisch-chemische kwaliteit oppervlaktewater 2014
De Vlaamse waterlichamen behalen in 2014 een van de beste scores in 20 jaar wat betreft hun fysisch-chemische toestand. Maar sinds vijf jaar is die positieve evolutie minder uitgesproken. Vooral het gehalte aan fosfor blijft een belangrijk aandachtspunt op de meeste meetplaatsen. Inspanningen zijn noodzakelijk om een goede ecologische toestand in onze watersystemen te behalen.
Deel online
Het gehalte opgeloste zuurstof in het oppervlaktewater is gedurende de voorbije twee decennia geleidelijk toegenomen. Dit gehalte is in 2014 wel iets lager dan in 2013.
De geleidbaarheid voldoet in bijna drie op vijf meetplaatsen aan de norm in 2014. Dit resultaat behoort tot de gunstigste sinds het begin van de metingen.
Voor de zuurtegraad blijft de toestand de laatste jaren ongeveer gelijk. Ongeveer negen op tien meetplaatsen voldoen aan de norm.
De gemiddelde concentratie aan totaal fosfor daalt, maar slechts met mate. Slechts een kleine minderheid van de meetplaatsen voldoet aan de norm voor deze parameter. Orthofosfaat is in de Vlaamse waterlopen zowel qua gemiddelde concentratie als wat betreft normtoetsing relatief stabiel, met slechts geringe schommelingen van jaar tot jaar. Totaal fosfor en orthofosfaat in de waterlopen zijn hoofdzakelijk afkomstig van afvalwaterlozingen en door uitspoeling en erosie van landbouwgronden.
Zowel voor totaal stikstof als voor nitraat is het aantal meetplaatsen dat voldoet aan de norm in 2014 het hoogst sinds het begin van de metingen.