Besteding gemeentelijke saneringsbijdrage - actualisering 2022
Gemeentelijke saneringsmiddelen worden door de rioolbeheerders wel degelijk gebruikt voor aanleg en onderhoud van de gemeentelijke rioolinfrastructuur, zoals decretaal bepaald. Dat blijkt uit een doorlichting van de gemeentelijke saneringsbijdrage voor de periode 2015 – 2020.
Deel online
In opdracht van de Vlaamse Milieumaatschappij en VLARIO onderzocht Universiteit Hasselt de besteding van de gemeentelijke saneringsbijdrage. De VMM houdt economisch toezicht op aangerekende kosten voor het afvalwaterbeheer en het correct gebruik van de saneringsbijdrage door rioolbeheerders en gemeenten. In dit rapport lees je niet enkel hoe de gemeentelijke saneringsbijdrage gebruikt wordt, maar krijg je ook inzicht in de overheadkosten, andere operationele kosten, leningen en investeringen per rioolbeheerder.
Enkele conclusies
- Rioolbeheer blijft een winstgevende activiteit maar over het algemeen geldt een duidelijke daling van de boekhoudkundige winsten, doordat de opbrengsten minder snel stijgen dan de kosten.
- De gemeentelijke saneringsbijdragen zijn nog altijd de belangrijkste opbrengsten (91%). De investeringen en exploitatie zijn de belangrijkste kosten (52% en 27%)
- De intergemeentelijke rioolbeheerders hebben kastekorten, omdat ze elk jaar meer uitgeven dan ze ontvangen. In de toekomst blijven ze een negatieve kaspositie verwachten. Ook voor de gemeenten waren er in 2020 kastekorten, maar daar wijzen de prognoses voor de toekomst op een verbetering van de kaspositie. Een aanhoudende negatieve kaspositie kan in de toekomst druk zetten op de nodige investeringen.
Nood aan extra transparantie
De boekhoudkundige transparantie is ten opzichte van vroeger sterk verbeterd, maar verdere afspraken zouden de uniformiteit in de rapportering kunnen verhogen, bv wat betreft het afstemmen van de definities bij rapporteringen, methodieken, kostenallocatie en afschrijvingstermijnen.
